Nieuws
Nieuwsbrief 35, 9 januari 2024
Nieuwsbrief Vereniging van Oud-Parlementariërs nr. 35
9 januari 2024
In deze eerste nieuwsbrief van het nieuwe jaar moeten wij u helaas droevig nieuws
melden, namelijk het overlijden van twee actieve VOP-leden. Het gaat om Doeke Eisma
en Franciska Ravestein. Hieronder wordt aan hun overlijden aandacht geschonken.
Ook wijzen wij u nog op de mogelijkheid om u aan te melden voor de ledenbijeenkomst
bij Artsen zonder Grenzen. De uitnodiging daarvoor is opnieuw bij deze nieuwsbrief
gevoegd. Zij die zich al hebben aangemeld hoeven dat niet opnieuw te doen.
Overledenen
Doeke Eisma
Op 29 december overleed VOP-bestuurslid Doeke Eisma op 84-jarige leeftijd. Hij was
reeds lang lid van de VOP en actief bestuurslid sinds 2016. Tijdens zijn druk bezochte
uitvaart in Den Haag waren bestuursleden van de VOP aanwezig en is namens de
vereniging een bloemstuk verzorgd.
Tijdens de uitvaart herdacht Laurens Jan Brinkhorst, zijn partijgenoot en VOP-lid,
Doeke Eisma in een toespraak. Als herinnering aan Doeke nemen wij zijn woorden
hieronder integraal over.
Doeke Eisma: een bevlogen Europeaan
“Op 29 december 2023 is Doeke Eisma overleden. Hij zou de volgende dag 84 jaar zijn geworden. Hoewel
hij de laatste tijd fysieke klachten kreeg, kwam zijn plotselinge dood toch zeer onverwacht. Doeke had
een warme persoonlijkheid. Hij was gehecht aan zijn vele vrienden, was bijna altijd opgeruimd en
hartelijk en hij had steeds een luisterend oor voor andere opvattingen.
Doeke heeft in bijna alle parlementaire vergaderingen gezeten: van 1971 tot 1977 in de Provinciale
Staten van Gelderland, van 1973 tot 1977 in de Eerste Kamer (waarvan drie jaar als fractievoorzitter),
van 1986 tot 1994 in de Tweede Kamer en tenslotte tot tweemaal toe in het Europees Parlement.
Als lid van al deze vergaderingen heeft hij in de loop van de tijd een groot aantal vrienden binnen en
buiten D66 gemaakt. Zijn verbindende persoonlijkheid en trouw aan het gegeven woord, hebben
daaraan in belangrijke mate bijgedragen.
Na zijn studie sociologie in Utrecht werkte Doeke enige tijd in Apeldoorn op het gebied van de
ruimtelijke ordening. Dat werkterrein sloot aan. Bij zijn grote belangstelling voor duurzaamheid en milieu
waar hij vanaf de Club van Rome bij betrokken was. Daardoor werd hij al vroeg lid van D66. Zowel in de
Provinciale Staten, als in de Eerste Kamer werden dat zijn meest aansprekende aandachtsvelden.
En Doeke was daarnaast een bevlogen Europeaan. Hij zag al vroeg in dat een louter nationaal beleid op
zijn aandachtsgebieden duidelijke beperkingen had en daardoor werd hij in 1981 al lid van het kort
daarvoor rechtstreeks verkozen Europees Parlement. Sommige vooraanstaande Europeanen, zoals de
toenmalige oud-commissaris van landbouw Sicco Mansholt, waren van mening dat een parlement met
weinig bevoegdheden niet rechtstreeks moest worden verkozen. Maar Doeke meende met anderen,
zoals de geschiedenis ook heeft laten zien, dat parlementaire bevoegdheden nooit vrijwillig worden
verleend, maar altijd op machthebbers moeten worden veroverd en dat heeft ook de voortgaande
democratisering van het Europees Parlement aangetoond. Het huidige EP is na veertig jaar een
werkelijke medewetgever geworden, al is dat proces nog voor verdere verbetering vatbaar. Door zijn
Europese ervaringen werd Doeke ook woordvoerder Europese zaken, toen hij een paar jaar later
overstapte naar de Tweede Kamer. Hij heeft er mede toe bijgedragen dat D66 ook in de lastige jaren 90
de meest Europees gezinde partij van Nederland bleef.
Dat kwam ook sterk tot uiting in de periode 1994 tot 1999 toen Doeke met Jan Willem Bertens, Johanna
Boogerd en mijzelf de grootste D66-fractie ooit in het Europees Parlement vormde. Het is daarom zeer
verheugend dat zijn toenmalige medewerker Gerben-Jan Gerbrandy na al eerder lid van het EP te zijn
geweest inmiddels D66-lijsttrekker voor de komende Europese verkiezingen is geworden.
In zijn tijd in het EP speelde Doeke als woordvoerder milieu- en natuurbeleid een vooraanstaande rol in
de ELDR, de liberale en democratische fractie in het Europees Parlement. Het was de tijd waarin de grote
milieuproblemen als klimaatverandering en biodiversiteit voor het eerst op wereldniveau aan de orde
werden gesteld na de Rio conferentie van 1992. De Europese Unie speelde daarin een heel belangrijke
rol, nadat eerst het Montreal Protocol ter bescherming van de ozonlaag en daarna het Chemisch Afval
Verdrag geleid hadden tot toetreding van de EU als zodanig naast de afzonderlijke EU- lidstaten.
Doeke’s betrokkenheid bij deze problematiek was vanuit de ELDR-fractie niet te onderschatten.
Datzelfde gold ook voor zijn bemoeienis op het terrein van het internationale natuurbehoud en niet te
vergeten de dierenbescherming. Hij werd uitgeroepen tot Dierenbeschermer van het jaar 1999, een titel
waar hij terecht zelf heel trots op was. Hij werd voorzitter van de Waddenvereniging en was actief
werkzaam in het kader van de IUCN, de International Union for the Conservation of Nature.
Kortom, als wij Doeke’s hele parlementaire leven overzien, is het duidelijk hoezeer hij gedurende ruim 20
jaar voor D66 van onmisbare betekenis is geweest. Daarvoor is de partij hem blijvend dank verschuldigd.
Maar er is meer. Hij werd gekenmerkt door een warme en positieve levenshouding die hem in staat
stelde persoonlijke verbindingen tot stand te brengen waar dat mogelijk was. Dat gold zowel in tijden
van oppositie, als wanneer D66 regeringsverantwoordelijkheid droeg. D66 kan hem daarvoor blijvend
dankbaar zijn. Hij was boven alles bovendien een trouwe vriend!”
Laurens Jan Brinkhorst
Francisca Ravestein
Op 71-jarige leeftijd is op 7 januari VOP-lid Francisca Ravestein overleden. Zij was voor
de VOP actief in de commissie Rechtspositie.
Francisca Ravestein kende een lange politieke carrière die begon in 1988 in Rotterdam.
Daar was zij voor D66 gemeenteraadslid en vervolgens fractievoorzitter.
Zij werd in 1998 gekozen in de Tweede Kamer en hield zich vooral bezig met ruimtelijke
ordening en monumentenzorg. Ze was tevens lid van de parlementaire
enquêtecommissie bouwfraude, maar daarin kon ze haar werk niet afmaken omdat ze
in 2002 niet werd herkozen in de Tweede Kamer.
Nadien was zij korte tijd wethouder in Renkum en vervolgens burgemeester in
Beverwijk (2007-2008), Opsterland (2008-2014) en Pijnacker-Nootdorp (2014-2022).
Buiten de politiek is ze voorzitter geweest van de Nederlandse Basketball Bond en
bestuurslid van de International Wheelchair Basketball Federation. Vanwege ziekte
ging zij in 2022 vervroegd met pensioen.
Na haar pensioen bleef zij samen met haar vriendin in Pijnacker te wonen. Ze was
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en drager van de Wolfert van Borselenpenning
van de gemeente Rotterdam.
U ontvangt deze nieuwsbrief omdat u ingeschreven staat als lid van de V.O.P. Wilt u de
nieuwsbrief niet (meer) ontvangen? Beantwoord deze mail dan met in het onderwerpvak:
uitschrijven. Reacties naar p.vdkraan@tweedekamer.nl.
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen